frankwords
Nee, ik ga niet vloeken. Geen blasfemie, satanisme of omgekeerde kruizen op deze zuivere site. Antikristo is niet meer of minder dan een authentiek gerecht van het Griekse eiland Kreta. Eigenlijk is het meer een bereidingswijze. Bij deze kooktechniek deelt men een lam, of in een enkel geval een geit, in vieren. Deze stukken noemt men lokaal ‘goulidia’. Na stevig zouten, hangt men het vlees aan grote spiesen of een complete stellage op gepaste afstand langs een open vuur. Het lijkt daarmee sterk op een Argentijnse ‘asado’. Al betreft het lijdend voorwerp op de pampa’s meestal een heel rund.
Antikristo
Antikristo betekent ook niks meer dan langs het vuur. Normaliter roosteren de Kretenzers meerdere stukken te gelijk, in een volle cirkel. Dat ophangen is niet voor beginners. Ervaren rotten houden nauwkeurig rekening met verschillende factoren. Zoals de windrichting en de verwachte intensiteit van het vuur.
Bij deze bereiding gaart het vlees van oudsher in haar eigen vet. Bij sommige moderne versies smeert men het vlees in met olijfolie. Met samengebonden rozemarijn takjes als kwastjes. Het garen gebeurt langzaam en kan zo’n zes uur duren. Die lange tijd zorgt voor mals vlees. Terwijl het zout zorgt voor een krokante buitenkant, door het zweten van het vlees dat het veroorzaakt.
Herders
Antikristo is ontstaan in de dorpen van het Psiloritis gebergte. Zoals bij BBQ over de hele wereld zijn het praktisch altijd mannen die het vuur aansteken. Meestal herders, die hadden naast de ruimte altijd wel een lammetje voorhanden. Ze konden tijdens de bereiding bovendien rustig verder aan de slag met hun kudde. Het vuur deed tenslotte de rest van het werk. Tegenwoordig is Antikristo wijd verspreid over dit grote Griekse eiland. Een populair streekgerecht, ook bij toeristen. Nu we nog lastig naar Griekenland kunnen afreizen, denk ik er aan om een verlaten speelplaats te zoeken. Om daar een vuurtje onder het plaatselijke klimrek te stoken.