Spanjaarden zijn stevige viseters. Met een kleine 50 kilo vis en schaaldieren per jaar spreken ze internationaal een aardig woordje mee. Wel op gepaste afstand van Japan en Portugal schat ik zo in. Wanneer je het eetpatroon van de Spanjaard een beetje kent, moet je wel tot de conclusie komen dat een belangrijk deel van het visdieet uit Gambas al Ajillo bestaat. Tel de schillen op de bar maar na, gamba’s moeten zwemmen. Ook dieper onderzoek wijst uit dat deze knoflookgarnalen verreweg de meest geliefde tapa is uit het toch heel brede assortiment.

Gambas al Ajillo

Tapas, knoflook, olijfolie en garnalen, eigenlijk al meer dan genoeg bewijs dat de oorsprong van Gambas al Ajillo Andalusië is. Zekerheid daarover heb ik niet gevonden, het is net zo populair in Centraal Spanje. Wel is het bijhorende ritueel van het eten van dit gerecht overal hetzelfde. Je krijgt een bloedhete, bruine aardewerken pan of ondiepe kom, de zogenaamde cazuela, vol garnalen die drijven in de olie. Vervolgens pak je een garnaal, zuigt hem uit de schil en haalt een korst brood over de bodem en door de gekruide olie. Vervolgens kan je een nacht niet slapen, net als je partner. Die je trouwens de eerste drie dagen niet mag zoenen. Tenzij je partner nog meer van deze garnalen gegeten heeft. Of oorspronkelijk uit Spanje komt.

gambas al ajillo
By Javier Lastras from España/Spain – Gambas al Ajillo, CC BY 2.0,

Met of zonder schil

De knoflookolie is zo sterk van smaak dat niemand in Spanje een voorkeur heeft voor een type garnaal. Qua maat, lijkt middelgroot de voorkeur te hebben. De kwaliteit lijkt ook van iets minder belang. Wel zijn er voorstanders van garnalen met en zonder schil. Zonder eet zeker makkelijker en aan de bar is dat wel een voordeel. Voorstanders van de schil claimen dat de smaak toch beter is met. En dat het verwijderen van de schil een essentieel onderdeel van het ritueel en bewust genieten is. Sommige chefs zweren bij het marineren van de garnalen. Voor af na, ingrediënten zijn altijd een rood pepertje, olie, knoflook, peterselie, limoen of sherry-azijn, zout of zelfs baking soda. Die laatste twee houden de garnalen zacht. Zeker is dat ze heerlijk smaken bij een ijskoud biertje of een droge sherry. Het blijft tenslotte tapas.