Wees gerust, het slechte weer dat duurt maar even. Lentes komen, waar winters gaan. We hebben nog een heel voorjaar voor ons. Om in de stemming te komen, alvast een uiterst zonnig gerecht. Waar is het leven tenslotte zonniger dan in de Cariben. En als we verder in zoemen, op welk Caribisch eiland zijn de mensen het meest relaxt? Ik gok op Jamaica. Waar ze net als op alle omliggende eilanden, een kipgerecht als nationale culinaire trots hebben. Jerk Chicken, een wat rare naam. Deze kip heeft inderdaad ‘getrokken’ (sorry) in een marinade van o.a. knoflook, de nodige tijm, gember, limoensap, maar toch vooral de extreem pittige ‘scotch bonnet’ pepers. De naam Jerk zou echter een verbastering zijn van Charqui, indianentaal voor gedroogd vlees. De pepers zijn vernoemd naar de bekende Schotse baret of muts. In Nederland heet deze peper officieel adjuma maar wordt meestal als ‘madame Jeanette’ verkocht.

Jerk
bron: jamesmcconnell.me

Het ontstaan

Het bereidingswijze van jerk chicken is nauw verweven met de geschiedenis van de slavernij. In de 18de eeuw verstopten ontsnapte slaven, zogenaamde ‘maroons’, zich in de Blue Mountains. Ze vingen zwijnen en conserveerde deze met zout, peper en kruiden om voor langere tijd van voedsel te zijn voorzien. Om zich te verbergen voor het Engelse leger leerden ze BBQen in kuilen in de grond. Afgedekt met hete stenen en hout, zodat de rook ze niet kon verraden werden. Het is de oervorm van ‘jerk’.

Export

Dit gerecht is inmiddels net als Ganja en Reggae een belangrijk export produkt. Mede door door de grote lokale Jamaicaanse populaties is Jerk Chicken ook populair in mindere zonnige streken als het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Het is dan ook universeel lekker. Dus als je te relaxt ben om zelf de marinade voor je Jerk Chicken te maken, kun je het ook kant en klaar kopen bij je lokale Expat winkel. Ik adviseer als begeleiding authentieke kokosrijst, ijskoud bier en een uiterst relaxt reggae deuntje. Het zou zomaar een zomerhitje kunnen worden.