frankwords
Minestra Maritata is een van oorsprong Italiaanse groentesoep. Een zogenaamde minestrone die ook populair is in de Verenigde Staten. Deze soep staat daar bekend als Sicilian Wedding Soup. Dat is natuurlijk een naam waar je gratis beeld bij krijgt. Een audiovisueel recept als het ware. Met een oude ‘nonna’ uit New Jersey of Napels met roots in Sicilië. Die in een gallon soep staat te roeren op het huwelijk van haar kleindochter. Waar de gasten de volgende dag de soep als broodnodige opkikker gebruiken. Ook omdat ze nog geen vast voedsel verdragen.
Minestra Maritata
Maar ik haal je uit de waan. Minestra Maritata is weliswaar een feestsoep. Maar dan traditioneel voor op Pasen, eerste Kerstdag of met Sylvester. Nooit op huwelijken. Die hele notie is gebaseerd op een vertaalfout van de Amerikanen. Ze spreken daar natuurlijk geen woord over de grens. Minestra Maritata betekent ‘married soup’, niet ‘marriage soup’. De Italianen uit de oude wereld prijsden zich gelukkig dat ‘hun’ lokale groenten zo goed bij elkaar pasten. Een spreekwoordelijk gelukkig huwelijk vormden, niet meer dan dat.
Sicilian Wedding Soup
Ook de topografische kennis aan de overkant van de oceaan laat te wensen over. De oorsprong is vrijwel zeker omgeving van Napels en niet Sicilië. Het was een boerengerecht, gemaakt met alles dat voor handen was. Veelal restjes groenten met een bittere ondertoon, zoals oude bekenden als lof, savoie kool en komkommerkruid of bernagie. Maar ook met lokale favorieten als puntarelle en torzella, een soort gekrulde boerenkool. Deze minestrone bevat ook bouillon en diverse soorten vlees. Een soort gemengd huwelijk, met een keuze uit restjes vlees. Als rundvlees, gekookt varkensvlees, ribbetjes, schenkel, spekvet, worst en guanciale, de bekende Italiaanse kinnebak. Moderne Amerikaanse versies bevatten vaak spinazie, boerenkool en zelfs pasta. De restjes vlees zijn vervangen door gehaktballetjes en worst. Ook lekker, maar weinig authentiek allemaal. Er is kortom van alles misgegaan bij de vertaling.