frankwords
Bij deze post, voel ik me toch een beetje de brenger van slecht nieuws. De Party-Pooper, die voor een keer de waarheid in de weg laat zitten van een goed verhaal. Hoewel iedereen met ook maar een beetje taalgevoel begrijpt dat het ‘Romaanse’ putta, hoer betekent, is de ontstaansgeschiedenis toch anders dan men doet of deed geloven.
Spaghetti alla Puttanesca
De folklore is op zijn minst kleurrijk. Spaghetti alla Puttanesca zou ontstaan zijn als snelle maaltijd voor de dames van lichte zeden van Napels. Het hoerenbestaan, excusez-le-mot, was hard werken en leverde bovendien weinig lires op. Om op de been te blijven en toch wat warms tussen het werken (sorry, die moesten er even in) binnen te krijgen, zouden deze sex-werkers regelmatig pasta eten. Met een eenvoudige ‘sugo’ of tomatensaus, verrijkt met olijven en ‘capperi’. Onze kappertjes. Zelfs een pizza was blijkbaar te duur en bewerkelijk.
Una Puttanata Qualsiasi
Waarschijnlijker is dat dit pastagerecht op Ischia, een vulkanische eiland vlak voor de kust van Napels, is ontstaan. Een eiland, vergelijkbaar met het bekendere en net zo toeristische Capri. Ergens in de jaren vijftig trof uitbater Sandro Petti laat in de avond nog een aantal hongerige klanten in zijn restaurant annex nachtclub Rancio Fellone aan. Hij vertelde hen dat de keuken leeg verkocht was en hij niets meer te serveren had. ‘Facci una puttanata qualsiasi‘ of ‘draai snel wat in mekaar‘ persisteerden de klanten. ‘Het is laat en we hebben honger‘. Aldus geschiedde, Petti trof in de keuken alleen wat tomaten, olijven en kappertjes aan.
Het resultaat ging er bij het hongerige gezelschap in als Gods woord in een dominee. Petti zette door dit succesje het gerecht op zijn kaart. Onder de naam ‘spaghetti alla puttanesca’, de rest is geschiedenis. Moraal van het verhaal is dat, hoe dan ook, Putannesca is en blijft een snel en voedzaam gerecht tussen andere verplichtingen door.