frankwords
Looks can be deceiving. Eerlijk is eerlijk, de ‘spider steak’ is op het eerste gezicht geen schoonheid. Beter gezegd, er zijn fotogeniekere steaks. Beter geschikt voor Instagram. In Duitsland heet deze steak dan ook de ‘fledermaus’ en dat zegt genoeg. De vorm is onregelmatig en gebogen. Het heeft wel wat weg van het bekende Batman logo. Het is weer zo’n nieuw of herontdekte steak, die de slager vroeger achterhield voor eigen consumptie. Of erger nog uit gemakzucht door de gehakt of worsten draaide. De Oud-Hollandse naam voor deze steak is slotlapje of heupvlees.
Spider Steak of Araignée
De spider steak is een klein stukje vlees van de binnenkant van de bekkenbeenderen van het rund. Het vormt een soort bumpertje om de organen tegen het harde bekken te beschermen. Echt werkvlees, dun met vet en doorregen met vet en pezen. Het heeft daarom qua smaak het meest weg van onglet of longhaas. De culinaire naam is Araignée en alleen voor de smaak verdient het al een chique Franse naam. Klinkt beter, als is het niets meer dan Frans voor spider. Uiteraard is de kunst om dit kleine lapje zo schoon te maken, dat de structuur bewaard blijft en het toch mals wordt. Het valt prima te bereiden op de BBQ of met boter – beurre noisette! – in de koekenpan.
Allebei hard en kort, zodat het niet door slaat. Goede steak behoeft geen saus en ook peper is niet echt nodig. Wie voor een volle rundvleessmaak gaat, heeft met de spider steak een absolute voltreffer. Het kan zijn dat mijn lof komt doordat ik direct een Premium Angus versie uit Australië at. Bijkomend voordeel is dat het eenmaal schoon gemaakt een makkelijk te bewerken steak is. Met een maat voor één, hoogstens twee personen. De perfecte steak voor een geimproviseerde BBQ. Je bent in vijf minuten klaar. Ik zou er een volle rode wijn bij open trekken. Malbec, Cotes du Rhone of een Spanjaard uit eikenhouten vaten. Om het even, je zal niet teleurgesteld zijn.