frankwords
Geen visje is zo beschimpt, als de bescheiden wijting. Sowieso staat dit heerlijke visje te boek als niet meer dan bijvangst. Begin je over wijting, dan volgt bijna altijd het obligate antwoord kattenvoer. Dat zou komen door dat deze kleine vis graterig is, maar dat is niet waar. Wijting is eenvoudig schoon te maken en bevat niet perse meer graten dan andere, geliefdere, vis. Wel is het zo dat dit visje delicaat vlees bevat en bij de vangst snel beschadigt. Daardoor ligt bederf op de loer en moet het snel gegeten worden. De beloning is dan een boterzacht visje voor een lage prijs. Maar let op, in sommige periodes van weinig aanvoer kunnen de prijzen de laatste jaren concurreren met de geliefde kabeljauw. De kwaliteit ook overigens.
Wijting of Whiting
De Noord-Ieren onderkennen de kwaliteiten van de wijting als geen ander. In de Fish-and-Chips-shops, liefkozend Chippies genoemd, is wijting de favoriete begeleider van Frites. Dat maakt hun ‘whiting’ zo goed als het nationale gerecht. Ik begrijp dat wel, wijting laat zich goed frituren en is een prima vis voor (de) lekkerbek of kibbeling. Wanneer je een keer op Scheveningen bent, raad ik je aan om bij vishandel de Lange (Marcellisstraat 37-B) langs te gaan. Ze serveren daar een krokant gebakken wijtingfilet op een puntje met een klein toefje tartaarsaus. Hun ‘broodjes Ben’ vliegen de deur uit. En terecht.
Merlan en Colere
De meest aparte versie van gefrituurde wijting, komt bij onze Zuiderburen vandaan. Belgische en Noord-Franse chefs halen een hele wijting (slechts ontdaan van de ingewanden) door de melk en vervolgens door de bloem. Ze steken de staart van de vis in de bek en zetten deze met een prikker vast. Het geheel wordt gebakken in de olie en komt als ‘merlan en colere’ op tafel. Letterlijk vertaald, een kwade wijting die van woede in zijn staart bijt. Als een dolle hond, Ik begrijp het wel. Hij komt vast uit de Noordzee.